Gedicht




Voor wie het wat kan schelen

De waarheid reed mij aan op een keer
Sinds het ongeval loop ik wat vreemd

Omhul daarom mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam

Ik hoorde de wekker gillen van de pijn
Maar bleef liggen om niet mezelf te moeten zijn

Vul daarom mijn oren met zilver
Omhul mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam

Als ik mijn ogen sluit komen hel en vuur tesamen
In een marmeren telefoonboek beitel ik vele namen

Bedek daarom mijn ogen met boter
Vul mijn oren met zilver
Omhul mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam

Dat wat zo verbrand ruikt is naar ik hoop alleen mijn brein
En wat ze uit het vliegtuig gooien moeten pepermuntjes zijn

Prop daarom mijn neus vol look
Bedek mijn ogen met boter
Vul mijn oren met zilver
Omhul mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam

Waar was jij op het moment van de misdaad
Dronk je toen slijm ergens bij een gedenkplaat?

Keten daarom mijn tong met whisky
Prop mijn neus vol look
Bedek mijn ogen met boter
Vul mijn oren met zilver
Omhul mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam

De bommen worden gelost, het geweten staat uit
Mensenlevens worden ingekruld en daarna uitgeluid

Schrob daarom mijn vel met vrouwen
Keten mijn tong met whisky
Prop mijn neus vol look
Bedek mijn ogen met boter
Vul mijn oren met zilver
Omhul mijn benen met plaaster
Vertel me leugens over Vietnam


Adrian Mitchell

Labels: |

0 reacties: